Rozdział 24

-Co się stało?-powtórzył Moto

-Moto,moje gratulacje,zostałeś tatusiem!-krzyknęła szczęśliwa lwica.Wszyscy wystawili oczy z zdumienia,a na ich twarzach zagościł uśmiech.

-Niestety poród był ciężki,więc Wise musi odpocząć,zostajemy dzisiaj na dworze.

-A ja,mogę wejść?

-Tak Moto,możesz,-uśmiechnęła się,kiedy lew jak szczała,wleciał do środka.Wzrokiem szukał ukochanej.Dostrzegł ją w kącie,w najciemniejszym zaułku.Oczy miała zamknięte.Lew podszedł bliżej i w tedy się obudziła.Uśmiechnęła się do niego,na co ten ją polizał.Wzięła w łapy swoje pociechy,wcześniej pijące mleko.Moto,nie mógł wyjść z podziwu.Te małe istotki naprawdę były jego.Na widok lwa,lwica wpadła w lekki śmiech.Brązowy dostrzegł,że jest zmęczona i chciał wyjść,ale go zatrzymała.

Wise

-Moto,nie wychodź..

-Ale jesteś zmęczona i...

-Nie ważne,zostań,-powiedziałam słabo.Naprawdę dziwnie się czułam.Zaledwie godzinkę temu,leżałam sobie spokojnie,aż tu nagle ogromny ból.Poród z tego co mówiła Matibabu,był ciężki.Według mnie jednak,warty wysiłku.Brązowy podszedł do mnie,położył się obok i przytulił.Oboje spojrzeliśmy na nasze pociechy w moich łapach.

Doczekaliśmy się trojaczków.Wszystkie były jak ja,białe.Bardzo mnie to cieszyło,w końcu nie będę jedyna w stadzie o takiej sierści.Miały taki błysk w oku,trochę taki jak...Mfalme.

Jeden maluch,słodko pochrapywał,a dwie inne kuleczki,spoglądały na świat.Nasz śpioszek,miał nos Moto i jego końcówkę ogona,a może i nawet...w przyszłości grzywę? Te dwie,miały nos różowy-po mnie,ich końcówki ogonów jednak się różniły.Jedna miała biały-jak ja,druga czarny-tak jak kolor swoich uszu.Co do ich oczu.Jedna kuleczka,miała je zielone i jak wytłumaczyła mi Matibabu,ma je po swoich przodkach.Druga miała je niebieskie,niczym ciemne niebo-przepiękne.Trzeci maluch,miał je niebieskie-tak jak ja i Moto.

-Które jest starsze? Synowie czy córki?-zapytał mnie lew,na co się zaśmiałam

-Mamy dwie córeczki i synka

-Syn starszy?

-Nie,ta o zielonych oczach starsza,ta o ciemnoniebieskich po niej,a synek ostatni

-No trudno,czyli mamy królową..

-Moto! Dopiero,co się narodziły,a ty już ustalasz sprawy państwa? 

-Masz rację przepraszam

-Nie przepraszaj,-polizałam go w policzek,-tak,córeczka będzie królową

-A jak ich nazwiemy?-dodałam

-Myślałem nad imieniem dla syna...Ndoto*

-Dobrze,a dla córek wymyśliłam imiona,dla młodszej Lajla,a dla starszej Nora

-Pięknie,a więc...witajcie pociechy,-stuknął je noskiem,na co wybuchnęły śmiechem.Na ten widok,moje serce się radowało,w końcu mam rodzinę,mam dzieci i przyjaciół.Życie pomimo wielu niespodzianek,potrafi zaskoczyć.

Trochę później,do jaskini weszli moi przyjaciele i lwice.Każdy zachwycał się na widok młodych,nawet lwiątka.Kamba pomimo złego nastroju,z radością przywitała nowych członków stada.Dowiedziałam się przy okazjii,o nowych parach w naszym stadzie,a mianowicie Koda+Kora i Bahati+Shani.Polizałam moje maluchy i zmęczona,wyprosiłam wszystkich,bym mogła w spokoju odpocząć.Kiedy zostałam sama,z maluchami (bo Moto,poszedł na polowanie) zaczęłam im nucić kołysankę:

Niebo pełne gwiazd,wśród nich jedna lśni 

Ona chce uwagi,chce miłości,zrozumienia...

mama wam to zapewni,ona was ukołyszę

Będzie jak księżyc,nad wami czuwała

W powietrzu coś pachnie,czy czujęcie to?
Pełno jest marzeń,pełno trosk

Przez wszystkie przejdziemy,bo jesteśmy razem

Zaśnijcie więc me skarby.....

Kiedy zasnęły w moich łapach,mogłam w spokoju odpocząć.Nagle koło mnie,pojawił się Mfalme.Uśmeichnął się do mnie i maluchów.W tedy,obudziła się Lajla i pisnęła radośnie w stronę lwa.

Czerwone oczy,sprowadzą zło

-Co to znaczy?

Nie odpowiedział,zniknął.

-Nyota,dam ci tak na drugie,-spojrzałam na Lajle (no co? Lajla Nyota,pasuję :))

Ziewnęłam wraz z córką.W końcu,zasnęłam.Ten dzień,zapamiętam do końca życia.

*marzenia-śnić